فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره هیدرومتانولی گیاه کارده (biarum carduchrum) در شرایط آزمایشگاهی و تاثیرآن بر لیپیدهای سرم موش های صحرایی

سابقه و هدف: عصاره های گیاهی به دلیل فعالیت آنتی اکسیدانی و کاهش دهنده چربی خون بسیار مورد توجه هستند. در این مطالعه، اثرات عصاره آبی متانولی گیاه کارده (biarum carduchrum) در شرایط آزمایشگاهی و مدل حیوانی بررسی شد. مواد و روشها: این پژوهش در دو مرحله انجام شد. ابتدا فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره کارده از طریق سه آزمون: مهار رادیکال آزاد 2و2-دی فنیل-1-پیکریل هیدرازیل( (dpph)، گیرندگی فلزات و قدرت احیاء کنندکی تعیین و با اسید اسکوربیک، آلفا توکوفرول، bht و edta مقایسه شد. سپس پژوهش به مدت 21 روز با پنج گروه شش تایی موش صحرایی ادامه یافت. گروه اول و دوم موش های صحرایی به ترتیب از رژیم غذایی معمولی (کنترل) و رژیم غذایی پرچرب استفاده کردند. سه گروه دیگر موش ها که رژیم غذایی پرچرب مصرف کرده بودند، روزانه در یک نوبت از طریق دهان 200 ، 400 و یا 600 میلی گرم عصاره به ازای هر کیلوگرم وزن بدن دریافت نمودند. قبل از بررسی و در پایان هر هفته میزان تری گلیسرید (tg)، کلسترول کل (tc)، ldl-c و hdl-c سرم و همچنین وزن موش ها تعیین شد. یافتهها: فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره متناسب با غلظت افزایش یافت. عصاره کارده در مهار dpph و قدرت احیاء کنندگی به ترتیب بهتر از bht و آلفا توکوفرول بود (05/0 ≥ p). همچنین عصاره گیاه باعث کاهش معنی دارtc ، tg و ldl-c ( p به ترتیب صفر، 012/ و 045/0) و افزایش معنی دار hdl-c سرم گردید (006/0=p). نتیجه گیری: عصاره کارده در مقایسه با bht و آلفا توکوفرول، خاصیت آنتی اکسیدانی نسبتاً خوبی دارد و سطح چربی های افزایش یافته سرم ناشی از رژیم غذایی پرچرب را اصلاح می کند. واژگان کلیدی: عصاره کارده، موش صحرایی، فعالیت آنتی اکسیدانی، پروفایل چربی، رژیم غذایی پرچرب